rzucić palenie

См. также в других словарях:

• palenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. palić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} nałóg palenia tytoniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walka z paleniem.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• doktor — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. doktororze; lm M. doktororzy || owie {{/stl 8}}{{stl 7}}1 stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe po przedstawieniu rozprawy, jej publicznej obronie i zdaniu określonych egzaminów;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć charakter — {{/stl 13}}{{stl 7}} z podziwem, uznaniem: mieć silną wolę, być stanowczym, samodzielnym, upartym itd. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazało się, że on jednak ma charakter: potrafił w dwa tygodnie rzucić palenie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pękaćam, pękaća, pękaćają {{/stl 8}}– pęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, pękaćnę, pękaćnie, pękaćnij, pękaćkłem, pękł, pękaćkła, pękaćkli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• próbować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, próbowaćbuję, próbowaćbuje, próbowaćany {{/stl 8}}– spróbować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeść lub pić coś w niewielkiej ilości, by poznać smak… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• też (mi) pytanie — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykrzyknienie o znaczeniu: jak można o to pytać, to przecież oczywiste : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy chciałbym rzucić palenie? – Też mi pytanie! Oczywiście,że tak. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzucaćam, rzucaća, rzucaćają, rzucaćany {{/stl 8}}– rzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rzucaćcę, rzucaćci, rzuć, rzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować szybkim… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

• zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek …   Słownik języka polskiego